Eind oktober 2022. We zouden vrijdagavond invliegen op Brindisi maar verkeersleiders staken en onze vlucht wordt nog geen 24 uur vantevoren geannuleerd. Last minute krijgen we een lift van onze gasten Sanne en Daan. We vertrekken nog geen 3 uur na de annulering voor zo’n 2000km in een volgepropte auto.
Aangekomen bij het huis wacht een aangename verrassing: groen gras en roze bloemetjes, Cyclami, sieren La collina verde. Het is 24 graden, we laten het huis zien, lopen wat door de boomgaard en zitten al snel met een borrel op het terras. Na een snelle barbeque met wat vlees en groente vallen onze luiken snel toe. We zijn weer thuis, heerlijk!
Zondag worden we wakker van jagers. Overal rond de heuvel klinken schoten en zo af en toe rennen er wat honden door de boomgaard, de buit ophalen.
Parkeren
We hebben dus een ouwe bouwbak op vier wielen, de RAV4. Ideaal voor als je daar bent. Maar waar laat je 'm als je daar niet bent? Bij het huis laten is geen makkelijke optie want dan heb je een taxi nodig die je op tijd naar de luchthaven brengt. En die dus de weg naar je huis weet en op zondagochtend voor dag en dauw moet komen opdagen. Too risky. Wat we al weten van vorige keren is dat Lang Parkeren op Brindisi Airport vijf euro per dag kost; niet mis. Wat commerciële Parkings in Brindisi stunten met prijzen daar net onder.
Poging drie wordt zo'n commerciele parking. We rijden erheen, vlakbij de luchthaven, en het ziet er goed uit. Het personeel spreekt zowaar Engels en legt alles uit, de parkeerplaats zelf is goed bewaakt en ze bieden gratis transfers aan naar de luchthaven, die op slechts vijf minuten rijden ligt. Als we blij toehappen, zeggen ze dat 'ie vol is...
We rijden door naar de luchthaven en gaan voor Lang Parkeren. Die blijkt zowaar vol, met een wachtend busje voor de slagboom. Kwartiertje aansluiten in de wachtrijd doet niks; er landen geen vliegtuigen dus er vertrekt ook niemand. Even kijken op 'halflang' parkeren. Die heeft plek maar we komen niet binnen, de vrije plekken lijken gereserveerd. Het boarden is inmiddels gestart. We rijden wat rond rond de luchthaven maar die schaarse plekken in de berm en op zijweggetjes is gewoon vragen om moeilijkheden; dan vind je je auto terug zonder wielen of zoiets. Onze vlucht vertrekt over een uur.
Even kijken bij Premium parkeren, recht voor het luchthavengebouw. Zeven euro per dag denken we te lezen. We zitten klem met onze naderende vlucht, we moeten wel. Door de slagboom dan maar, en vervolgens overal dubbel geparkeerde Fiatjes en nergens meer een gewone plek grrrr, 'Premium parking'... Wachten dus tot er iemand vertrekt en dat gaat gelukkig goed. We rennen de terminal in en zien gelukkig dat het er doodrustig is. Na een laatste Italiaanse espresso vliegen we terug naar Eindhoven.