Het was een prachtige Jugendstil kachel, die de vorige bewoonster in de trullo had laten zetten. Geimporteerd uit Monaco di Bavaria, ofwel München. Keramieken tegels tot aan een kroonachtig versiersel bovenop, echt prachtig. Maar verwarmen, ho maar...
Het metalen binnenwerk was verroest, de voegen tussen de tegels lekten rook en de schoorsteenpijp erboven was een soort van Avifauna geworden, een kluwe van vogelnesten. We hebben het meermaals geprobeerd, met gevaar voor eigen leven. Het duurde uren voordat het ding op temperatuur was, de trullo stond vol rook, ramen en deuren open om niet te stikken, en ja hoor, om 23.00u is 'ie op temperatuur. De volgende ochtend kon je weer opnieuw beginnen...
Op naar een lokale kachelwinkel. Ze komen de situatie beoordelen en adviseren een Yøtul. "Want als ze ergens verstand van verwarmen hebben, dan is het in Noorwegen", zegt eigenaar Donato. Leuk feitje: hij zit achter een loketachtig houten bureautje in een soort kantoortje, al zijn zwem-, avondvierdaagse en kacheldiploma's aan de muur, komt niet van zijn stoel, geeft vrouw en dochter order na order, rekent op de achterkant van een sigarenkistje. Zo'n baasje dus. Maar verstand van kachels verkopen en installeren, dat heeft 'ie! En zijn vrouw Angela, 'Lei è dell'Amministrazione', gaat 1.300 euro EU subsidie regelen. Toe maar, voor een houtkachel.
30 november gaat Jugenstil eruit, en Yøtul erin.