Ons bouwbrik is door de APK gekomen, op naar Puglia voor de klussen van 2024! We kiezen voor de route door Duitsland en Zwitserland. De waarschuwingen voor de Gotthard tunnel zijn niet mis dus we rijden via Wallis en de Simplonpas. Pakken we toch nog mooie sneeuw mee. Na anderhalve dag ploeteren en minstens 4 uur stapvoets rijden zijn we eindelijk voorbij Milaan en begint het relaxte rijden. Voortaan toch maar weer de Franse Péage...
De laatste overnachting boeken we last minute en vanwege het leuke plaatje op de boekingssite, Castello Montegiove, nabij Fano. Het blijkt een 19e eeuwse villa die echt prachtig is en waar men ons ook nog om 21.30u een puik viergangendiner voorschotelt. Hier komen we vast nog eens terug.
Thuiskomen
De volgende dag rijden we naar Cisternino en zien dat Trullo Collina Verde er top bij ligt. Het gras in de boomgaarden staat ruim een meter hoog dus er moet een belletje naar tuinman Vincenzo, komt goed. We stoken de hottub op voor later op de avond en koken een pastaatje met cicoria en kaas. 's Avonds dobberen we onder een prachtige sterrenhemel en realiseren we ons dat we weer thuis zijn, heerlijk!
Nuovi operai
De volgende dag hebben we om half elf afgesproken met onze nieuwe klusjesman Gaetano. We gaan de tegels voor de badkamer uitzoeken. Dan denk je aan een tegelwinkel op een bedrijventerein maar het wordt een steengroeve. We zoeken 10m2 Pietra di Trani, een veelgebruikte lokale steensoort, en slagen binnen één minuut; mooi spul! Toen we tegen Gaetano zeiden dat we dat wel in de hele trullo wilden, tipte hij ons 100m2 uit één partij te kopen, dan heb je een uniforme kleur. Laat je het daar in de steengroeve staan voor toekomstige klussen, zegt 'ie droogjes. Het inkopen van de materialen loopt binnen een uur al uit de hand...
Gaetano stelt gelijk ook even de tegelzetter voor, Germano heet 'ie, een andere dan toen we elkaar in april spraken. Vloertegels geregeld, nou de wandtegels nog. We rijden naar een winkel in Fasano maar slagen niet echt. Het is kwart voor twaalf, mezzogiorno, hoogste tijd voor een bar. Voor we het weten staan er 2 Campari soda en 2 Aperol spritzen op tafel. Van de afdeling 'Stroop om de mond smeren'.
We gaan ook sanitair kijken. Daarvoor gaan we eerst kennismaken met loodgieter Graziano. We ontmoeten hem in bar 2, alwaar ook Campari en Aperol geschonken wordt. Half één is het, gaat best lekker zo.
's Middags gaan we nog naar de Brico Casa in Monopoli en EdilKolor in Fasano, alwaar we sanitair bekijken. Hmmm, het vlot nog niet erg en we slagen matig. Weinig voorraad en lange levertijden. Na nog een bezoekje aan de Leroy Merlin, met hetzelfde euvel, switchen we naar Amazon. Wijs geworden van leveringsperikelen uit onze begintijd hier, laten we alles bezorgen bij een Tabacchi in Cisternino. Alles kost de helft en is binnen twee weken geleverd, de baas van de Tabacchi begint ons te kennen. De operai kunnen aan het werk!
Masseria Aglio Piccolo
Un’imperdibile Agriturismo “puro” nelle campagne di Noci (BA) in Valle d’Itria
Gaetano de aannemer komt precies op de afgesproken dag en het afesproken tijdstip. We zetten wat kamers af met folie en binnen een uur gaan de drilboren los. Alle afval wordt keurig op een Piaggio geladen en direct afgevoerd. Heel netjes, wat een oplichting na de mannen uit Bari, van vorig jaar.
Na twee dagen is de demolizione gereed. Graziano de loodgieter kan aan het werk en ook Mino de timmerman komt langs om een nieuwe deur op te meten. De jongens kennen elkaar van het voetbalveldje in Fasano, toen ze 7 waren.
Eten hoort erbij, met alle vrouwen gaan we naar een agriturismo in de buurt van Alberobello. Wat een feest wordt dat zeg. Een oude bolle baas staat mozzarella te kneden in een houten ton. Hij trekt er steeds stukje uit, legt er een knoop in ('nodi') en deelt ze uit. 'Corpo Christi' zegt hij er guitig lachend bij. Zalig is het!
Progetto Bagno
Dan komen de drilboren. De badkamervloer gaat eruit want Arie past niet onder de douche. De vloer willen we 10cm omlaag hebben en gelukkig komen de mannen die 10cm geen rots tegen; gaat lukken! Ze saneren in no time kilo's aan loden leidingen en al het sanitair. We kijken het nog een paar dagen aan, poepen in het bos en zien hoe de eerste nieuwe waterleidingen worden gelegd. Ze werken keurig, de 'nouvi operai', en we gaan met een gerust hart huiswaards.